ଏବେ ସୋସିଆଲ ମିଡ଼ିଆରେ, ଟିଭିରେ, ଖବରକାଗଜରେ, ରାମ୍ରହିମ୍ ପରେ ଅଧିକ ଚର୍ଚ୍ଚା ଚାଲିଥିବା ବିଷୟଟି ହେଉଛି #BlueWhaleChallenge । ଏହି ଖେଳରେ ଅନେକ ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି । ଶେଷରେ କିଛି ପିଲା ଆତ୍ମହତ୍ୟା ମଧ୍ୟ କରିସାରିଲେଣି । ଅନେକ ମଧ୍ୟ ଏହି ବିଷୟ ଉପରେ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ମନ୍ତବ୍ୟ ଦେଇଛନ୍ତି । ଏମିତିକି ଖବରକାଗଜରେ ବି ଅନେକ ପ୍ରକାରର ସାବଧାନତା ସୂଚନା ଦିଆଯାଉଛି । ତଥାପି ଏବେ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ପିଲା ଏହି ଖେଳରେ ମାତିଯାଉଛନ୍ତି । ଏତେ ବୁଝେଇବା ପରେ ବି ସେମାନେ କେମିତି ପୁଣିଥରେ ସେ ଖେଳରେ ପଶିଯାଉଛନ୍ତି?
ମୁଁ କେଉଁଠୁ ଗୋଟେ କଥା ଶୁଣିଥିଲି ମନେ ନାହିଁ, କିନ୍ତୁ ସେ କଥାଟି ମନେ ଅଛି । ତମେ ଯଦି କାହାକୁ କୌଣସି ଜିନିଷ କରିବାକୁ ମନା କରିବ, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ସେଇଟା କରିବାର ଆଗ୍ରହ ଅଧିକ ବଢ଼ିବ । ସେଇଥିପାଇଁ ସେମାନେ ସେହି ଜିନିଷଟା କେମିତି ଆଉ କ'ଣ ହେଇଥିବ, ସେହି ବିଷୟରେ ଜାଣିବା ପାଇଁ ସେହି ମନାକରିଥିବା କାମକୁ କରିବେ । ଏହିସବୁ ମୋ ସହ ବି ହୋଇଥାଏ । ଯଦି କିଏ ମନା କରିବ, ଏହି ଜିନିଷଟାରେ ଲାଗିବୁନି, ମୋତେ ତ' ସେଇଥିରେ ଲାଗିବାରେ ବେଶି ଇଚ୍ଛା ହୁଏ । ଅନେକଙ୍କୁ ଏହି ଖେଳ ବିଷୟରେ ଜଣାନଥିବ । ମାତ୍ର ସବୁଜାଗାରେ ସେହି ଗୋଟିଏ ଚର୍ଚ୍ଚା ଦେଖିକି, ସେମାନେ ବି ସେଇ ଖେଳଟି କିଭଳି ପ୍ରକାରର ହୋଇଥାଏ ବୋଲି ଦେଖିବା ପାଇଁ ସେହି ବିଷୟରେ ଖୋଜିଥାନ୍ତି, ଆଉ ଧିରେ ଧିରେ ସେ ବିଷୟରେ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ ନିଜେ ତା' ଭିତରେ ହଜିଯାଆନ୍ତି । କେବେ କେବେ ଗଭୀର ସମୁଦ୍ରରେ ମୁକ୍ତା ଖୋଜିଲା ବେଳେ ନୀଳତିମିର ଖାଦ୍ୟ ପାଲଟିଲା ଭଳି, ଏହିଠାରେ ବି ଠିକ୍ ସେହିପରି ହେଉଛି, କଳ୍ପନିକ ନୀଳତିମିର ଶିକାର ପାଲଟି ଯାଉଛନ୍ତି ।
ଏହିସବୁ ଖେଳ ଭିତରୁ ବାହାରିବା ବା କାହାକୁ କେମିତି ଦୂରେଇ ରହିବା ବିଷୟରେ ମୋତେ ସେମିତି କିଛି ଜଣା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଏହିସବୁ ବିଷୟରେ ପଶୁଛନ୍ତି କେମିତି? ଇଣ୍ଟରନେଟରେ ଖୋଜିଲେ ଏହି ଖେଳ ବିଷୟରେ କାଇଁ ସେମିତି କିଛି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଲିଙ୍କ ବି ନାହିଁ, ତଥାପି ସେମାନେ ଖେଳିବାର ଉତ୍ସ ଜାଣୁଛନ୍ତି କିପରି? ଏମିତିକି ସେହି ଖେଳର ଉଦ୍ଭାବକ ବି ଏବେ କାରାଗାରରେ । ତଥାପି ସେହିସବୁର ପରିଚାଳନା କିଏ କରୁଛି? ଏମିତି ହେଉ ନାହିଁ ତ, ଆମରି ଆଖପାଖରେ କେହି ସେହି ଖେଳର ନାଁ ନେଇକି ଏମିତି ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥାଇପାରେ । ସେ ସବୁ ଯାହା ବି ହେଉ ନା କାହିଁକି, ଏହି ଖେଳରୁ ବିରତ ରହିବାପାଇଁ ସଭିଙ୍କୁ ସଜାଗ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ପୋକଟିକୁ ଜଣାଥାଏ କି ସେ ନିଆଁକୁ ଗଲେ, ତାକୁ ମିରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ତଥାପି ସେମାନେ ସେହି ନିଆଁ ଉପରକୁ ଡେଇଁ ପଡ଼ିଥାନ୍ତି । ଏଇଠି ବି ସେଇଆ ହେଉଛି, ସବୁ ଜାଣିବା ପରେ ବି ସେମାନଙ୍କର ପରିଣତି ମୃତ୍ୟୁ ଜାଣି ବି ସେମାନେ ସେଇଥିରେ ପଶୁଛନ୍ତି । କ୍ଷଣିକର ଖୁସି ହିଁ ସାରା ଜୀବନ ପାଇଁ ଅନ୍ୟର ଖୁସି ଛଡ଼ାଇନେଉଛି । ଏହି ଅଫେରା ପଥର ଯାତ୍ରୀକୁ, ତା' ପରିବାର ପାଇଁ ହିଁ ଫେରିବାକୁ ହେବ । ଏହି କଥାଟିକୁ ସଭିଙ୍କୁ ବୁଝିବାକୁ ହେବ ।
 |
| (ଏହି ଖେଳରୁ ନିବୃତ ରହିବା ପାଇଁ ବାଲୁକା ଶିଳ୍ପୀ ସୁଦର୍ଶନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ବାଲୁକା କଳା ।) |
ଏହିସବୁ ଖେଳ ଭିତରୁ ବାହାରିବା ବା କାହାକୁ କେମିତି ଦୂରେଇ ରହିବା ବିଷୟରେ ମୋତେ ସେମିତି କିଛି ଜଣା ନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଯେଉଁମାନେ ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଏହିସବୁ ବିଷୟରେ ପଶୁଛନ୍ତି କେମିତି? ଇଣ୍ଟରନେଟରେ ଖୋଜିଲେ ଏହି ଖେଳ ବିଷୟରେ କାଇଁ ସେମିତି କିଛି ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଲିଙ୍କ ବି ନାହିଁ, ତଥାପି ସେମାନେ ଖେଳିବାର ଉତ୍ସ ଜାଣୁଛନ୍ତି କିପରି? ଏମିତିକି ସେହି ଖେଳର ଉଦ୍ଭାବକ ବି ଏବେ କାରାଗାରରେ । ତଥାପି ସେହିସବୁର ପରିଚାଳନା କିଏ କରୁଛି? ଏମିତି ହେଉ ନାହିଁ ତ, ଆମରି ଆଖପାଖରେ କେହି ସେହି ଖେଳର ନାଁ ନେଇକି ଏମିତି ସବୁ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଥାଇପାରେ । ସେ ସବୁ ଯାହା ବି ହେଉ ନା କାହିଁକି, ଏହି ଖେଳରୁ ବିରତ ରହିବାପାଇଁ ସଭିଙ୍କୁ ସଜାଗ ରହିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ପୋକଟିକୁ ଜଣାଥାଏ କି ସେ ନିଆଁକୁ ଗଲେ, ତାକୁ ମିରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ତଥାପି ସେମାନେ ସେହି ନିଆଁ ଉପରକୁ ଡେଇଁ ପଡ଼ିଥାନ୍ତି । ଏଇଠି ବି ସେଇଆ ହେଉଛି, ସବୁ ଜାଣିବା ପରେ ବି ସେମାନଙ୍କର ପରିଣତି ମୃତ୍ୟୁ ଜାଣି ବି ସେମାନେ ସେଇଥିରେ ପଶୁଛନ୍ତି । କ୍ଷଣିକର ଖୁସି ହିଁ ସାରା ଜୀବନ ପାଇଁ ଅନ୍ୟର ଖୁସି ଛଡ଼ାଇନେଉଛି । ଏହି ଅଫେରା ପଥର ଯାତ୍ରୀକୁ, ତା' ପରିବାର ପାଇଁ ହିଁ ଫେରିବାକୁ ହେବ । ଏହି କଥାଟିକୁ ସଭିଙ୍କୁ ବୁଝିବାକୁ ହେବ ।
ସତ କଥା ସାଙ୍ଗ। ନିଜେ ହିଁ ନିଜକୁ ବଞ୍ଚେଇ ହେବ। ନିଜେ ହିଁ ସଚେତନ ରହିବାକୁ ହେବ।
ReplyDeleteହଁ'ରେ ଭାଇ ।
Deleteଭଲ ଲେଖାଟିଏ
ReplyDeleteଧନ୍ୟବାଦ ଆଜ୍ଞା ।
Deleteଏହି କଥାଟି ସତ -
ReplyDeleteତମେ ଯଦି କାହାକୁ କୌଣସି ଜିନିଷ କରିବାକୁ ମନା କରିବ, ସେତେବେଳେ ସେମାନଙ୍କୁ ସେଇଟା କରିବାର ଆଗ୍ରହ ଅଧିକ ବଢ଼ିବ।
ଏଥିପାଇଁ ସରକାରଂକୁ କିଛି ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ସଂଗେ ସଂଗେ ଆମକୁ ବି ସଚେତନ ହେବାକୁ ପଡିବ ।